Posts

Showing posts from October, 2021

फिरुनी नवी जन्मेन मी

Image
    फिरुनी नवी जन्मेन मी.  -अनिता म. कांत   “पुरू , बाळा!” पुरुषोत्तम दचकला आणि झटकन वळला. त्याचा कानावर विश्वासच बसेना. आप्पा हाक मारताहेत आणि तीही इतक्या प्रेमाने. गेल्या तीस वर्षात हे घडले नव्हते. शुश्रुषा हॉस्पिटलची recovery रूम. आप्पा बेडवर होते आणि पुरुषोत्तम त्यांना बघायला आला होता. गेले २ वर्ष neuroblastoma ने आजारी होते ते. Bone marrow purging successful झाले नव्हते . Autologous Bone marrow transplant होऊ शकत नव्हता. म्हणून donor बघावा लागला. पुरुषोत्तमनेच दिला होता bone marrow . Good match . Recovery बरी होती पण Mononucleosis झाल्याने मागचा आठवडा त्यांची रवानगी पुन्हा ICU त झाली होती. गेले चार दिवस ते recovery रूम मध्ये होते. आज भेटण्याची परवानगी मिळाल्याने पुरुषोत्तम आला होता. तशी खास इच्छा नव्हती पण बिले भरायची होती... आणि Discharge वगैरेचे ही बोलायचे होते. २० वर्षापूर्वी ह्याच हॉस्पिटलमध्ये brain infection शी झुंज देत होता तो. आई दिवस - रात्र हलली नव्हती त्याच्या जवळून. हा माणूस २१ दिवसांनी आला .... फक्त बिले भरायला. आपली business tour स...

कलयुग

Image
  “कलयुग..कलयुग”   देवळाचे दार बंद झाले तसे विठूरायाने कमरेवरचे हात खाली सोडून आळस दिला. रखुमाई तेलाची वाटी घेऊन आलीच. “दिवसभर गाऱ्हाणी.. कलयुग..कलयुग”. पण आज विठुरायांच्या चेहर्यावर मिश्किल स्मित होते. “आज नको , आज अंमळ relax व्हायला मित्राकडे जायचंय...नदीपलीकडच्या high rise मध्ये” . रखुमाई फणकार्याने म्हणाली , “अरे वा! “कीर्तना”चा प्रोग्राम जोरदार दिसतोय...काय नाव ह्या Millionaire मित्राचे? Sugar king की cassette king कि ते नवीन काहीतरी झालंय तो..” विठोबाराया हलकी शीळ घालीत म्हणाले , “छे ग! तुझा सदा संशय.. हा तर आपला पोहेसम्राट... सुदामा...”

धुके

Image
   धुके   कुठे चालली धुक्यापलीकडे तुझी नी माझी चार पावले गवसतील का तिथे आपुल्या जगण्यामधले रंग उसवले   पुन्हा भेटलो, पुन्हा हरवलो काळाच्या सरकत्या पटावर कधी बुडालो भोवर्यात अन कधी नदीच्या दोन तटांवर   “बसू या थोडे, ऐक सांगते” आयुष्याच्या या वळणाशी सुख दु:खाचा हिशेब थोडा जमले जे जे अपुल्यापाशी   कधी परतलो जर या जागी ओळख अपुली कशी पटावी ? गूज आपुल्या दोघांमधले: रिमझिम पाऊस, चंद्रमाधवी   तुझे हसू अन माझा गहिवर पुरुनी ठेऊ इथे खोलवर एक चूक अन एक भूक ही दगड खुणेचा आणिक त्यावर   रुजतील तीही , होतील स्वप्ने पसरतील ती पुन्हा नव्याने कुणा दुजाच्या मनी होऊनी तुझे नी माझे शुभ्र चांदणे अनिता म.कांत. ------------XX-------------