बघ नं ..
बघ नं,
माझ्या मनातील तुझ्या विचारांच,
आताशा एक चित्रं बनायला लागलय!
एवढ्या आवर्तनांतून गेल्यावर
एकसंध असणारच नव्हतं ते -
रेषे-रेषेतील तुझी आठवण,
आठवण नाहीच - आपल्या प्रेमाचे रंग
उमटत गेलेले मनाच्या कॅनव्हासवर..
काही कटु-गोड प्रसंगांचं जाळं
उभ्या-आडव्या ओरखड्यांचं
त्यात आपोआप अडकत गेलेले
भूतकाळातले क्षण
आणि वर्तमानातल्या असंख्य पोकळ्या
ज्यात गुंतत राहीले मीच
रमवत राहीले स्वतःला
मिरवत राहीले
त्यांचं उभ्या देहावरून ओघळणारं एक गारुड
वेळी-अवेळी..
आता बनत चाललंय त्याच रेषांचं
एक नवं चित्रं
केवळ तुझं माझं,
अतर्क्य, अनाकलनीय.
पण आपले सगळे संदर्भ मांडणारं!
माझी जखम जरा जरा भरू लागलीय
आणि
भिंतीवरच्या तुझ्या फोटोचं वाळलेलं चंदन सुद्धा
अवचित दरवळू लागलंय.
अरे बघ…
~प्रीती
Comments
Post a Comment