भीषण वास्तव

                

भीषण  वास्तव                                                                                                                           

उन्हाची रणरण, त्यात तिची वणवण

कष्ट उपसून शरीराचा, झीजतोय कणकण

काळवंडली कातडी, चेहरा झाला भेसूर

जखमाळली पावलं, अन् भेगाळले खूर

तंगडतोड तरीही त्या भाकर तुकड्यासाठी

गुरासारखी राबत राहते ती उपाशी पोटी

शेतात तिचे राठ हात, पिकवतात मोती

ती मात्र दारिद्रयातच, अठरा विश्वासाठी

धनिकांच्या घरात पडती धान्याच्या राशी

तिच्याकडे खडखडाट, मुलेबाळे उपाशी

खोपटात तिची शेंबडी पोरं, अर्धपोटी रोडावलेली

वाटेकडे डोळे तिच्या, तोंडे त्यांची सुकलेली

खपाटीला पोट त्यांची, नजर भेदरलेली

त्यांच्या जगण्यासाठी तर तिने दुःख सारी सोसली

तो सारखा पडलेला, पिऊन दिवस-रात्र

नाही दिला पैका, तर बडवून तुडवतो गात्र

एवढे करून रातच्याला, तयार ओरबाडायला

प्रेतवत शरीराचे आला, पशूच लचके तोडायला

नाही चेहरा स्वतःचा, बोथट झाल्या संवेदना

समाजात उपेक्षा आणि घरामध्ये दैना

पिळवणुकीने या सबलेची, होते अगतिक अबला

गुलामीचा मोबदला, या अडाणी लक्ष्मीला

कुठे गर्भातच बळी, तर कुठे जन्मापासूनच नकोशी

उमलती कळीच खुडतात, कुठे नराधम अधाशी

कष्टकरी स्त्री जीवनाचे, वास्तव असे भीषण

अंधश्रद्ध जगाकडून, बलात्कारी शोषण.

                                        सौ. सविता हर्षे