दोन जरी डोळ्यांत जागले, स्वप्न एक ते वसे मनी
वाचूया प्रीतीची भाषा, ये नयनीची ते नयनी IIधृII
माझा मालक, तुझी मालकीण
सूक्ष्मदर्शी तो, जणू ती दुर्बीण
चक्षु त्यांचे मिळता झटकन घडे अकल्पित नवल क्षणी
II१II
वाचूया प्रीतीची भाषा, ये नयनीची ते नयनी IIधृII
रंग आपुला वेगवेगळा
माझा काळा, तुझा जांभळा
कृष्णधवल या कथेत अवचित गुलबकावली येई कुणी II२II
वाचूया प्रीतीची भाषा, ये नयनीची ते नयनी IIधृII
पंथी मी धोपटमार्गाचा
शोध घेशी तू सदा नव्याचा
अलगअलग या व्यक्तित्वांची कशी जुळतसे तार झणी II३II
वाचूया प्रीतीची भाषा, ये नयनीची ते नयनी IIधृII
तोच वाचतो दोघे मजकूर
हसशी तू, मी होऊन गंभीर
दृष्टीचे दो कोन भिन्न ते कसे काय आले जुळुनी II४II
वाचूया प्रीतीची भाषा, ये नयनीची ते नयनी IIधृII
दूरवरी मम दृष्टी जाईल
तू जवळीचा टिपशी तपशील
चित्र पूर्ण मग होऊन अपुल्या जीवनात उमटे सजणी II५II
वाचूया प्रीतीची भाषा, ये नयनीची ते नयनी IIधृII
शेवटी काय:
भोवतालचे जग चंचलसे
जसे भिंग ते तसेच भासे
नजरेच्या मायेत अडकती राव, रंक अन ऋषी मुनी
प्रत्येकाचे विश्व निराळे ज्या नयनीचे त्या नयनी
Comments
Post a Comment