द्वंद्व !
मोठ्या हौसेने,
कित्येक वर्षांपूर्वी,
त्या चित्राभोवती घातलेली
ती फ्रेम,
अचानक - तुटलीच.
कित्ती हळहळ वाटली तिला,
काचा गोळा करताना तर
अगदी वैताग-वैताग आला.
त्या भिंतीवरची,
ठरलेली ती जागा,
आता भकास वाटू लागली..
एकदम भरूनच आलं तिला..
आपलंसं काही हरवल्यागत.
जणू काही तिच्याच घराच्या चार भिंती,
तुटल्या होत्या - अचानक.
आणि उघडं पडलं होतं आता,
वर्षानुवर्षं उरापोटी जपलेलं
त्यातील एक गुपित !
चित्राकडे पाहिल्यावर,
तिला दिसल्या सुरकुतलेल्या,
काळपट आणि जीर्ण झालेल्या कडा.
चुकलंच आपलं,
तिला वाटलं....
वेळीच फ्रेम बदलायला हवी होती.
चित्राच्या कागदाची अधून मधून
अवस्था बघायलाच हवी होती.
जुन्या-पुराण्या त्या फ्रेम मधे,
कांटाळलं असेल नाही, हे चित्रं ?
तीच भिंत, तीच जागा,
तोच कोन आणि फ्रेम सुद्धा तीच.
अजूनही दोन पर्याय
आहेतच तिच्याकडे.
नवी फ्रेम आणून ते चित्रं
परत बंदिस्त करायचं,
किंवा,
उरलेले दिवस त्या चित्राला
सगळ्याच चौकटीतून
मुक्त करायचं ...
~प्रीती देशपांडे
Comments
Post a Comment